ADRIAN PACI

9 Eylül Cumartesi:
17: Sanatçı konuşması, Adrian Paci, Gülsün Karamustafa ile
18-20: Açılış kokteyli

Sergi tarihleri: 9 Eylül–14 Ekim 2017
Serginin açık olduğu saatler: Çarşamba-Cumartesi 12–18
Hamursuz Fırını, Şair Ziya Paşa Cd. No:13, Galata Kulesi yakınlarında
Bereketzade Mahallesi, 34421 Beyoğlu/İstanbul

Protocinema, Adrian Paci’nin yeni filmi Interregnum’u (2017) sunmaktan mutluluk duyar. Buluntu görselleri bir araya getiren film ile Paci, güç ilişkileri, teatrallik, yas tutma, kayıp ve yokluk kavramlarını inceliyor.

Cızırtılı, grenli görseller bizi farklı zaman ve mekanlara götürür. Filmde ilk önce siyah & beyaz, daha sonra da renkli görseller akar. Bu işin merkezine kaybettiğimiz kişiler değil, yaşayanlar konmuştur. Paci, kamusal alanda yas tutmakta olan, kederli yüzleri gösterir, göz yaşı döken yüzler ardı ardına görülür. Bu insanları birbirine bağlayan tek şey yaşadıkları kayıptan dolayı tecrübe ettikleri acı ve ıstıraptır. Interregnum’da farklı kültürlere, sosyal sınıflara, dini gruplara ait ölüm ritüelleri aralıksız olarak gösterir. Asya’dan Avrupa’ya birçok farklı yere ait ritüeller gösterilirken yirminci yüzyılın değişik anlarına da seyahat edilir. Sanatçı bu videoda resmi devlet kanallarından ve ulusal televizyon yayını arşivlerinden görüntüleri derler. Kamusal alanda yas tutmak ne demektir? Yasın performansının gerçekleştirilme biçimleri, toplumları nasıl etkiler? Ölümden sonra ölenin yokluğu geride bıraktığı toplumda nasıl hissedilir?

Köle ancak kendinin her şeyi kaybetmesine neden olmuş, kasabasını alt üst etmiş, insanlarını gözlerinin önünde öldürmüş olanlardan biri acı çektiğinde ya da öldüğünde ağlayabilir. Tabi bu göz yaşları mecburi, ancak böyle zamanlarda ağlanmasına izin veriliyor. Kölelikte ağlamamanın cezası olmadığında da zaten göz yaşları hemen akmaya hazır değil mi? [1]

Metanet ve kontrolsüz hıçkırıklar arasında gidip gelen bu performanslarda sanki belli belirsiz bir ıstırap değişimi hissediliyor. İnsan yüzlerinin yakın kadraj görüntüleri, yoğun yüz ifadeleri arka arkaya görüldükçe bu yüzler birleşerek bir aile, topluluk, kalabalık oluşturarak onları birbirinden ayıran özelliklerini yitirir, topyekün bir kütlenin parçası haline gelir. Interregnum, izleyicileri potansiyel empati ile sarmalarken aynı zamanda eleştirel düşünceye de alan açar.

Adrian Paci 1969’da Shkoder, Arnavutluk’ta doğmuştur. Kariyeri boyunca birçok solo sergi açmıştır: MAXXI - Museo nazionale delle arti del XXI secolo, Roma (2015); Trondheim Kunstmuseum, Norveç (2014); Röda Sten Konsthall, Göteborg (2014); MAC, Musée d’Art Contemporain de Montréal (2014); Padiglione d’Arte Contemporanea (PAC), Milano (2014); Jeu de Paume, Paris (2013); National Gallery of Kosovo, Prishtina (2012); Kunsthaus Zurich, Zürih (2010); Bloomberg Space, Londra (2010); The Center for Contemporary Art CCA, Tel Aviv (2009); Museum am Ostwall, Dortmund (2007); MoMA PS1, New York (2006) ve Contemporary Arts Museum, Houston (2005). Katıldığı karma sergiler arasında 14. Uluslararası Mimarlık Bienali-La Biennale di Venezia (2014); 48. ve 51. Uluslararası Sanat Sergileri-La Biennale di Venezia (1999 ve 2005); 15. Sydney Bienali (2006); birincilik ödülünü kazandığı 15. Quadriennale di Roma, (2008); Biennale de Lyon (2009); ve 4. Selanik Bienali (2013). Yakın zamanda Barış için Sanat ödülünü kazanmıştır (2016).

1. Iliad ya da Gücün Şiiri, Simone Weil

PRESS

---