BASEL ABBAS AND RUANNE ABOU-RAHME

Ve yine de maskem kudretli

  • <p>Carroll /Fletcher ve sanatçıların izniyle.</p>

    Carroll /Fletcher ve sanatçıların izniyle.


Açılış resepsiyonu: 15 Şubat Çarşamba, 19.00 – 21.00
Sergi tarihi: 15 Şubat-16 Nisan 2017
Serginin açık olduğu saatler: Salı-Cumartesi 13.00 – 21.00, Pazar 11.00 – 19.00

Alt Sanat Mekânı, Basel Abbas ve Ruanne Abou-Rahme’nin yeni yerleştirmesi, Ve yine de maskem kudretli’yi (2016) sunar. Mitoloji, ekoloji ve sömürgeye karşı direniş arasındaki ilişkiyi irdeleyen iş ile sanatçılar tamamlanmamış yeni anlatımlar hayal ediyor.

Harabeye dönmüş, şimdi otların, vahşi bitkilerin örttüğü Filistin köylerini gençlerle birlikte ziyaret eden Basel Abbas ve Ruanne Abou-Rahme, doğanın bu mekânları tekrar sahiplenmesine şahit oldu. Her yerden fışkıran bitkiler, toprak, taşlar, hayatta kalmak için bir yol bulmaya çalışma, bu kime ait olduğu tartışılan yere karşı bir direniş sergiliyor. Ve yine de maskem kudretli iki bölümden oluşuyor. İlki ses ve bir yeri inşa etmek ya da yok etmek için kullanılabilecek küçük, garip objelerin de dahil olduğu, beş kanaldan oluşan, izleyiciyi içine alan bir video yerleştirmesi. Videoda eski Filistin şehirleri ve köylerine duygusal bir yolculuk ile yeniden ziyaret etme tecrübesi naklediliyor. İmgelerin üzerine Adrienne Rich’in batmış bir geminin enkazına doğru inen bir dalgıcın perspektifinden yazdığı şiiri Enkaza dalmak’tan(1971) alıntılar getiriliyor. ‘Enkazın, enkazın hikayesinin değil - şeyin kendisi, mitolojisi değil’e doğru hareket eder. Bu zengin metaforlarla birlikte Ve yine de maskem kudretli, ‘kıyamet hayali ve günümüze egemen olan şiddet ile, vücudumuzdaki gözenekleri bile tıkamış olan kıyamet imgelemiyle yüzleşiyor.’

Ve yine de maskem kudretli’nin ikinci bölümü, iki galeriye yayılıyor. Yeni bir ses işi ve işin altyapısını oluşturan çeşitli malzemeler geniş bir şekilde sergileniyor. Sanatçıların harabelere yaptıkları ziyaretler üzerine bir diyalog olarak kurgulanmış ses yerleştirmesi, ‘sanki sömürgeci bir mantığa rağmen ele geçirilmiş olan, sanki hala hayatta olan mekânlar, sömürge ile başkasının egemenliğine izin vermeyen doğa-ekoloji-peyzaj arasındaki ilişkiyi açığa çıkarıyor.’ Gösterilen malzemeler arasında imgeler, kitaplar, diyagramlar, buluntu objeler, kurutulmuş bitkiler, kayalar ve 3 boyutlu maske heykeller var. Maskeler, şiirdeki dalgıç maskesine referans veriyor; kendini güçlendirme, mitolojik bir güç ile korunmanın sembolleri haline geliyor. ‘Batı Şeria’da bulunduktan sonra özel koleksiyonlarda saklanan neolitik maskeler, hacklenerek 3 boyutlu baskıları alınıyor. Siyah kayak maskesine korkutucu bir benzerliği bulunan maskelerin kopyaları Filistin’de dolaşıma sokuluyor. İsrail’de yıkılmış bir Filistin köyünde, bir grup genç maskeyi takıyor. Bu kazara yaşanan ritüel ve mit anında başkası olmak, anonim olmak.’

Önce
hava
mavi
sonra yeşil
sonra siyah
bilincim
giderek
kapanıyor
ve yine de
maskem
kudretli
Kanıma kudret
pompalıyor
ve yine de
maskem kudretli

Protocinema ve Alt Sanat Mekânı’na bu video yerleştirmeyi ödünç veren Arter, Koç Ailesi Vakfı’na teşekkürler.

Basel Abbas ve Ruanne Abou-Rahme (d. 1983) ortak pratiklerinde, ses, imge, metin, yerleştirme ve performans mecralarını kullanıyorlar. Uluslararası olarak sergilenmiş ve performanslara davet edilmiş olan ikili, ses ve imge performansı grubu Tashweesh’in kurdular. Solo sergileri arasında: Only the beloved keeps our secrets, The Gallery at Tyneside Cinema (Newcastle, 2016); And Yet My Mask is Powerful, Carroll / Fletcher (Londra, 2016); The Incidental Insurgents, ICA (Philadelphia, 2015), Office for Contemporary Art (Oslo, 2015), ve Akademie Der Kuenste Der Welt (Köln, 2014); The Zone, New Art Exchange (Nottingham, 2011); ve Collapse, Delfina Foundation (Londra, 2009). Katıldıkları karma sergiler arasında House of Commons, Portikus, Frankfurt; This Sea Is Mine, Qalandiya International, Ramallah (both 2016); Political Populism, Kunsthalle Wien, Viyana; the 12. Şarjah Bienali; Lest The Two Seas Meet, Warsaw Museum Of Modern Art (2015); the 31. São Paulo Bienali; 10. Gwangju Bienali; Insert 2014,New Delhi (all 2014); Asian Art Biennale (Tayvan); 13. İstanbul Bienali; Points of Departure, ICA, Londra (2013); the 6. Kudüs Sergisi; (On) Accordance, Grand Union/or-bits.com, Birmingham (2012); Liverpool Biennial’deki Future Movements - Jerusalem, HomeWorks 5, Ashkal Alwan Beyrut (2010); Delfina Foundation (Londra), ve 53. Venedik Bienali’ndeki Palestine c/o Venice (2009) sayılabilir.